Met ene Elon Musk in de schijnwerpers, vergeten we soms dat er meer gaande is in de autowereld dan de opmars van Tesla. We nemen daarom een aantal ontwikkelingen in de autowereld met je door waarbij we ons niet blindstaren op elektrisch rijden.
Bestaat de waterstofauto nog?
Toch weer Musk. Mede dankzij hem praten we eigenlijk niet meer over waterstofauto’s. Eerder noemde Musk ze al “incredibly dumb” waarmee hij min of meer de waterstofauto een doodskus gaf. Maar was dit wishful thinking van de Tesla baas en gloort er toch hoop aan de horizon voor de waterstofauto?
Musk heeft een punt, want er zitten haken en ogen aan H2 als brandstof. Aan waterstof geen gebrek op onze aardkloot maar er brandstof van maken is lastig en duur. Qua infrastructuur (lees: tankstations) is er ook werk aan de winkel. Op dit moment kan tanken slechts op drie locaties in Nederland. Die broodnodige tankstations zijn ook niet snel te realiseren want je hebt veel ruimte nodig voor waterstofopslag. De voordelen dan? Een waterstofauto scheidt slechts water en warmte uit en het tanken van waterstof is zo gepiept, dit in tegenstelling tot het opladen van een elektrische auto. Met een volle tank ben je trouwens voor de volgende 600 kilometer onder de pannen.
Ondanks de bedenkingen geloven ze bij Toyota en Honda wel degelijk in waterstofauto’s. Bij andere automerken zijn ze in de hoogste managementlagen ook om, zo wees een onderzoek van KPMG uit. In Japan wordt er flinke geïnvesteerd, ook van overheidswege. Zo zullen alle atleten tijdens de Olympische Spelen in Tokio vervoerd worden in voertuigen op waterstof. Op het moment dat er net als in Tokio, flink wordt geïnvesteerd in de infrastructuur dan zou de waterstofauto’s een grote vlucht gaan nemen. Iets om in de gaten te houden…
Zonne-energie is toch ook schoon?
Accu’s fabriceren voor elektrische auto’s is duur en helemaal niet zo schoon. Waterstof is ruim voorhanden, schoon, maar lastig te produceren. En de zon dan, die onuitputtelijke bron aan energie, hoog in de hemel? De ontwikkelingen met betrekking tot auto’s op zonne-energie gaan niet snel. Je hoeft slechts één blik te werpen op de winnaar van de Solar Challenge 2017 en je ziet het probleem.
Het grootste probleem is enerzijds het gebrek aan oppervlakte om zonnepanelen kwijt te kunnen en de inefficiëntie van de panelen die je daadwerkelijk een plekje kan geven. Om je een voorbeeld te geven, laat je een Karma Revero een hele maand in het zonnetje staan, dan kan je ongeveer 80 kilometer rijden. De Sono Sion doet het iets beter en ziet er zowaar uit als een praktische auto: ongeveer 250 kilometer actieradius. Echter kan de Lightyear One hier verandering in gaan brengen, maar het met pushen van de deadline (nu wordt de auto verwacht in 2020 in plaats van 2019) weet je het maar nooit.
Jammer genoeg spelen de zonnepanelen een kleinere rol dan gehoopt, je moet nog steeds met een stekker aan de gang om ‘m op te laden en dat is dan ook voorlopig het lot van de auto op zonne-energie; de zonnepanelen blijven een bijrol spelen, zelfs als de efficiency van zonnepanelen wordt verdubbeld. Je ziet het aan de Toyota Prius Prime, die de bestuurder 6 extra kilometers schenkt na een dagje bakken in de zon. Onze soms eindeloze grijze dagen in November laten we voor het gemak maar even buiten beschouwing.
Autonoom rijden
Welke brandstof de auto van de toekomst ook gebruikt, wel is praktisch zeker dat deze auto zichzelf autonoom voortbeweegt. In tegenstelling tot auto’s op waterstof en zonne-energie gaan de ontwikkelingen hier wel snel, soms iets te snel. Er zijn al een paar incidenten geweest (Uber en Tesla) waarbij slachtoffers waren te betreuren. Het autonome autorijden is een soort spacerace geworden en de investering die links en rechts worden gemaakt liegen er niet om. Als er zoveel geld wordt ingepompt en de concurrentie zo moordend is, dan kan het niet anders dat Tesla’s autopilot binnenkort wordt opgevolgd door nog verdergaande autonomie.
De vorderingen van het autonome rijden worden gevat in 5 prestatielevels. De spreekwoordelijke holy grail is level 5, waarbij het voertuig geen stuur en pedalen meer heeft. Vooralsnog is dat toekomstmuziek maar Waymo (eigenlijk Google) zit al op level 4 en heeft een auto ontwikkeld die zonder inmengingen van de bestuurder een voorgekauwde route kan afleggen, meestal zonder ongelukken.
De grote investeringen zijn overigens goed te verklaren, autonoom rijden lost een ‘probleempje’ op: arbeid. Chauffeurs kosten immers geld, werken een beperkt aantal uren, worden ziek of nemen ontslag.
Nog iets: de benzineauto blijft springlevend
Het gaat snel in de autowereld. Aan de ene kant hebben we Elon Musk die de elektrische auto aan ons opdringt, aan de andere kant goed gefinancierde spelers met andere opvattingen over mobiliteit, die stug hun eigen plan blijven trekken in de hoop later de automarkt op z’n kop te zetten. Dan zou je er stiekem vanuit mogen gaan dat de benzineauto op z’n laatste benen staat, toch? Neen, ook de traditionele verbrandingsmotor wordt doorontwikkeld en steeds efficiënter. Samen met de reeds aanwezige infrastructuur voor de traditionele auto (gas- en oliewinning, raffinage en distributie) en lage aanschafkosten, zouden verbrandingsmotoren in 2050 nog in de meerderheid zijn in lichte voertuigen, poneert de universiteit MIT in Boston.
Kortom, het autonoom rijden lijkt een voldongen feit, het is alleen nog even de vraag hoe de auto van de toekomst wordt aangedreven. Ook is praktisch zeker dat de benzineauto in het straatbeeld aanwezig blijft, minimaal tot 2050. De rest is afwachten geblazen.